سی و هشتمین سال گلوله باران بيژن جزنی و
ياران
خورشید روی تپۀ سرخ اوین دمید
در قطره قطره خون ِ گرم که دل می‌زد؛
در چشمه‌های سرخ که می‌جوشید،
از حفره‌های رهگذر ِ سربِ داغ در تن ِ رزم آوران ِ خلق،
در لحظۀ شهادت ِ نامنتظر
در آستان ِ آبی ِ شبگیر ِ انقلاب.
وآنگاه روی شانۀ مجروح کوهسار اوین
خورشید ِ خونگرفتۀ نه ارغوان شکفت.
Keine Kommentare:
Kommentar veröffentlichen